طوطی ملنگو گونه معروف و بسیار شناخته‌شده‌ای از طوطی‌هاست و به‌ خاطر رنگ سبز زیبایی که دارد بسیار محبوب و موردپسند است. خلقیات، رفتارها و اجتماعی بودن ملنگو هم باعث شده تا دوستداران زیادی در سرتاسر جهان داشته باشد. یکی از بامزه‌ترین و جذاب‌ترین ویژگی‌های شاه طوطی ملنگو سخنگو بودن آن است. توانایی تقلید از انسان و طرز حرف‌زدن بامزه آن باعث شده تا جزو حیوانات خانگی بسیار محبوب برای نگهداری باشد. اگرشما هم دنبال کسب اطلاعات درباره غذا و شرایط نگهداری این طوطی سخنگو در خانه خود هستید تا پایان راهنمای دیگری از پتسی همراه ما باشید.

مشخصات طوطی ملنگو
نام علمی	Psittacula krameri
نام‌های دیگر	طوطی سبز، طوطی طوق صورتی و طوطی کوچک اسکندر
زیستگاه	مصر، سنگال، اتیوپی، جنوب اوگاندا و بخش‌هایی از آسیا
زیستگاه در ایران	زیستگاه در ایران
انواع زیرگونه‌ها	آسیایی و آفریقایی
طول	بین ۳۸ تا ۴۲ سانتی‌متر
وزن	حدود ۱۳۷ گرم
طول دم	تا ۲۵ سانتی‌متر
رنگ	سبز لیمویی و زیر بال‌ها زرد
خلق‌وخو	اجتماعی، خونگرم، پرسروصدا
طول عمر	بین ۲۰ تا ۳۰
تغذیه	دانه‌ها، تخمه، آجیل، میوه‌ها و سبزیجات
غذاهای مضرر	شکلات، پیاز، سیر، انگور و آووکادو
اندازه قفس	60*60*91 سانتی‌متر با فاصله 12 تا 15 میلی‌متر بین میله‌ها
بیماری‌ها	عفونت قارچی و باکتریایی، پولیوماویروس، ذات‌الریه، افسردگی و اختلالات رفتاری، پرکنی

تاریخچه طوطی ملنگو

طوطی ملنگو یا طوطی اسکندر کوچک تاریخچه‌ بسیار غنی و طولانی دارد. برخی از پژوهشگران و مقالات منتشر شده اهلی شدن این طوطی را متعلق به ۳ هزار سال قبل می‌دانند. اولین‌بار این طوطی‌ها توسط مردم هندوستان اهلی شدند و از همان تاریخ به بعد مورد توجه قرار گرفتند. پادشاهان و خانواده‌های ثروتمند هندی نخستین افرادی بودند که به پرورش این طوطی پرداختند. آن‎ها تقلید کردن صدای انسان‌ها را به او یاد دادند.

بعد از مردمان هندی، یونانیان اولین اروپاییانی بودند که با پرورش و نگهداری پرنده ملنگو آشنا شدند. مدت‌ها بعد، اسکندر بعد از فتح بین‌النهرین و امپراتوری ایران، موفق شد سرزمین هند را هم تصرف کرد. سپس، شاه طوطی توسط جانشینان اسکندر از ایالت پنجاب به کشور یونان برده شدند. به همین دلیل، این طوطی را به نام طوطی اسکندر هم می‌شناسند. بررسی‌ها و فرضیه‌ها به ما می‌گوید احتمالا طوطی ملنگو که شباهت زیادی به شاه‌ طوطی دارد، در همان دوره تاریخی به اروپا رسیده است.

بعد‌ها رومی‌ها دومین ملتی بودند که پرورش شاهی طوطی را ادامه دادند. محبوبیت طوطی ملنگو و شاه طوطی از دهه ۱۹۲۰ بین اروپاییان افزایش پیدا کرد. توسط پرورش‌دهنده‌های اروپایی کشورهایی مانند بلژیک، آلمان، ایتالیا، هلند، پرتغال، اسلوونی، اسپانیا و بریتانیا به سراسر جهان معرفی شد.

 این پرندگان به کشورهای غرب آسیا مانند ایران، عراق، اسرائیل، کویت، لبنان، عربستان سعودی، سوریه و ترکیه نیز معرفی شده‌اند. امروزه در مناطق جنوبی کشور مثل قشم و کیش می‌توانید این طوطی‌ها را ببینید. طوطی ملنگو در این مناطق بیشتر به‌ صورت وحشی و آزاد زندگی می‌کنند. گونه‌های آزاد این طوطی‌ها مهاجرت کرده و خود را به جزایر کارائیب کوراکائو، کوبا و پورتوریکو هم رسانده‌اند.

صدای طوطی ملنگو

زیستگاه طوطی ملنگو

محدوده زیستگاه طوطی ملنگو بسیار گسترده است و از شمال مصر، غرب تا سنگال، شرق تا اتیوپی و جنوب اوگاندا را شامل می‌شود. همچنین، بومی بخش‌هایی از آسیا مانند افغانستان، بنگلادش، بوتان، چین، هند، نپال، پاکستان، سریلانکا و ویتنام هم هم جزء زیستگاه‌های این طوطی هستند.

 طوطی ملنگو عمدتاً در محیط‌های شهر به‌ راحتی می‌تواند زندگی کند. محیط‌های شهری به طور بالقوه امکاناتی مثل دمای محیطی بیشتر و دردسترس‌ بودن غذای بیشتر دارند. این نوع پرنده‌ها در بیابان‌ها، ساوانا و علفزارها و جنگل‌های بارانی زندگی می‌کنند. طوطی‌های طوق صورتی در مزارع کشاورزی هم می‌توانند به‌ راحتی زندگی کنند.

نکته دیگری که ذکر آن جالب است، تاریخچه زندگی طوطی ملنگو در شهر تهران است. این طوطی تا چندین دهه پیش در مناطق ییلاقی شمال تهران زندگی می‌کردند، اما تخریب باغ‌ها و زیستگاه‌های طبیعی به‌ مرور ادامه زندگی برای این پرنده را سخت‌تر کرد.

انواع طوطی ملنگو

دسته‌بندی‌های مختلفی برای طوطی ملنگو می‌توان در نظر گرفت که مهم‌ترین آن بر اساس رنگ آن‌هاست. رنگ سبز و حلقه سیاه یا قرمزرنگ دور گردن (این طوق در طوطی ملنگو نر دیده می‌شود)، معمولاً شناخته‌شده‌ترین و معروف‌ترین شاخصه تشخیص طوطی‌های ملنگو است. می‌توان گفت که رنگ اصلی و رایج این پرنده سبز لیمویی است که زیر بال‌ها و دم آن به رنگ زرد دیده می‌شود.

با این حال، تنوع این گونه از طوطی‌سانان هم محدود به یک رنگ خاص نیست و به رنگ‌های مختلفی دیده می‌شوند. طوطی‌های جهش یافته ملنگو در انواع طیف رنگ سبز، زرد، آبی، سفید و دارچینی هستند.

علاوه بر رنگ‌بندی طوطی ملنگو، دسته‌بندی انواع آسیایی و آفریقایی از جمله دیگر گونه‌های مختلف این طوطی سخنگو است.

• زیرگونه‌های آسیایی شامل طوطی ملنگو هندی و نیومن
• زیرگونه‌های آفریقایی شامل طوطی ملنگو آفریقایی و آبسینیان

طوطی‌های ملنگو هندی بیشترین محبوبیت و شهرت را بین دوستداران این پرنده بی‌نظیر دارد.

ویژگی‌های ظاهری طوطی ملنگو

 طوطی ملنگو پرنده‌ای با جثه متوسط است. معمولاً طول بدن او حدود بین ۳۸ تا ۴۲ سانتی‌متر و وزن آن حدود ۱۳۷ گرم است. این پرندگان دارای بدنی سبزرنگ هستند. همچنین منقار طوطی‌های ملنگو به رنگ قرمز و با طول متوسط است. شمایل ظاهری این منقار خمیده، قلاب‌دار و بسیار پرقدرت و محکم است. (مقاله مرتبط: منقار پرندگان)

آن‌ها یک دم نوک‌تیز نسبتاً بلند دارند که بیش از نیمی از طول بدن طوطی‌ها رو تشکیل می‌دهد. این دم می‌تواند تا ۲۵ سانتی‌متر طول داشته باشد.

تشخیص جنسیت طوطی ملنگو

نرهای این گونه در اطراف گردن خود طوقه‌ای ارغوانی‌رنگ دارند که به همین نام (یعنی طوطی طوق صورتی) هم شناخته می‌شوند. البته معمولاً جوجه طوطی‌های ملنگو این رنگ را روی گردن خود ندارند و به‌ مرور نمایان می‌شود. آن‌ها تنها زمانی که به بلوغ جنسی یعنی حدود سه‌سالگی می‌رسند، صاحب این طوق رنگی خواهند شد.

طوطی ملنگو ماده این طوق صورتی را در گردنشان ندارند و همین موضوع یکی از مهم‌ترین راهکارها برای روش تشخیص نر و ماده بودن طوطی ملنگو است.

ویژگی‌های رفتاری طوطی ملنگو

طوطی‌های ملنگو به صورت گروهی زندگی می‌کنند و پرندگانی بسیار اجتماعی هستند. به همین دلیل، رفتاری دوستانه با آدم‌ها دارند و هم‌نشین خوبی برای افرادی هستند که به تنهایی زندگی ‌می‌کنند. اما باید دقت کنید که این طوطی باهوش و بازیگوش به فعالیت و بازی زیادی نیاز دارد و نباید مدت طولانی تنها بماند.

تنهایی زیاد و بی‌توجهی به ملنگو مهم‌ترین عاملی است که می‌تواند باعث مشکلات رفتاری و بیماری در او شود. اختلال‌هایی مثل نوک زدن، جویدن، خرابکاری و گاز گرفتن طوطی از مشکلاتی است که به دلیل تنها ماندن او رخ می‌دهد.

بهداشت طوطی ملنگو

 از آنجایی که طوطی‌های ملنگو بیشتر اوقات خود را در قفس‌شان می‌گذرانند، باید قفس آن‌ها را هر ماه تمیز کنید. همچنین، ظرف غذای پرنده خانگی و آب او را باید روزانه بشویید، زیرا سریع کثیف می‌شود. نشیمنگاه و اسباب‌بازی‌های طوطی هم به اندازه ظرف غذای او مهم بوده و شست‌وشوی هفتگی این وسایل ضروری است.

طول عمر طوطی ملنگو

 طول عمر طوطی ملنگو باعث شده تا بسیار بیشتر از دیگر پرندگان خانگی موردتوجه قرار بگیرد. اگر شرایط نگهداری و زندگی این طوطی‌های سبز به‌ خوبی و درستی فراهم شود می‌توانند بین ۲۰ تا ۳۰ عمر کنند. علاوه بر این، برخی از گونه‌های ملنگو هستند که تا ۵۰ سال هم عمر خواهند کرد.

تربیت طوطی ملنگو

طوطی ملنگو به‌ خاطر توانایی تقلید و یادگیری صدایش بسیار محبوب است. شاید این طوطی به‌ اندازه کاسکو و حتی هم‌نژاد خود یعنی شاه طوطی باهوش نباشد، اما شخصیتی بسیار اجتماعی و بازیگوش دارد. البته، سن یادگیری طوطی ملنگو کوتاه است و باید از جوجگی مورد آموزش قرار بگیرند تا بتوانند تقلید صدا و کلمات را به‌ خوبی انجام دهند. ملنگوها چشم‌های پیشرفته‌ای دارند که از آن برای درک محیط خود استفاده می‌کند.

 نکته دیگری که در تربیت و رفتارشناسی طوطی ملنگو باید در نظر بگیرید طبیعت وحشی آن‌هاست. اگر چه این طوطی‌ها سال‌هاست وارد زندگی انسان‌ها شده‌اند، اما هنوز تمایل دارند تا خوی وحشی خودشان را حفظ کنند. اگر رفتار پرخاشگرانه‌ای از پرنده خود دیدید نباید او را تنبیه و سرزنش کنید. این کار می‌تواند باعث شود پرنده از شما بترسد و دیگر هیچ‌وقت نتواند به‌ راحتی صحبت و بازیگوشی کند و تبدیل به پرنده‌ای گوشه‌گیر خواهد شد.

 به‌طورکلی، در روند پرورش طوطی ملنگو خود همواره باید به این نکته توجه داشته باشید که صبوری و تمرین مؤثرترین راه است. این طوطی نیاز به توجه دائمی دارد و اگر به‌ اندازه کافی برای او وقت نگذارید توانایی‌های متفاوت و بالقوه‌اش را بروز نخواهد داد. با صبوری و تمرین مداوم، طوطی ملنگو می‌تواند برای شما و خانواده‌تان یک دوست و یار وفادار و دوست‌داشتنی باشد که تبدیل به عضوی از خانواده‌تان خواهد شد.

آموزش حرف‌ زدن به طوطی ملنگو

 بهترین و ساده‌ترین راه برای آموزش تقلید صدا و حرف‌ زدن ملنگو صحبت‌ کردن با اوست. اینکه هر روز و همیشه با او حرف بزنید کمک می‌کند تا به‌ مرور صدای شما را بیشتر بشنود و بهتر تقلید کند. اگر جمله یا کلمه خاصی دوست دارید به پرنده خود بیاموزید، همیشه آن را تکرار کنید و اجازه دید طوطی با صدا و لحن شما این کلمه را بشنود تا یاد بگیرد.

نحوه ارتباط گرفتن طوطی ملنگو

 این پرنده از دید خود برای درک محیط استفاده می‌کند. شبکیه چشم ملنگو به‌ خوبی توسعه‌یافته است و به او امکان دید خوبی را از محیط می‌دهد. اولین قسمت شبکیه این پرنده رنگ‌دانه‌ای است که در کنار لایه شبکیه چشم قرار دارد. این لایه یک لایه نسبتاً ساده با سلول‌هایی است که حاوی مقادیر زیادی ملانین است.

دومین قسمت مهم و اصلی شبکیه آن یک شبکیه عصبی است که در کنار جسم زجاجیه در چشم قرار دارد. این قسمت شامل میله‌ها و مخروط‌ها و همچنین هفت لایه دیگر است. این سیستم بینایی مهم‌ترین عامل ارتباط و ادراک قوی طوطی ملنگو از محیط است. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که طوطی ملنگو را به عنوان یک پرنده باهوش ‌می‌شناسند، همین سیستم بینایی اوست.

صدای طوطی ملنگو

یکی دیگر از راه‌های ارتباط گرفتن طوطی ملنگو با محیط روش‌های تولید صدای اوست. طوطی‌های ملنگو صدای متمایز و سریع «کیو – کیو – کیو» دارند. صداهای جوجه طوطی با صدای یک پرنده بالغ متفاوت است. شاه طوطی صداهایی را شبیه «یاک یاک یاک» از خود تولید می‌کنند. همچنین، این پرندگان یک صدای عمیق «خرررر» مانند دارند که در صورت احساس خطر از آن استفاده می‌کنند. علاوه بر این یک صدای «خر» نسبتاً ملایم دارند که وقتی می‌خواهند هم‌نوعان خود را جمع کنند به‌عنوان یک صدای تجمعی از آن استفاده می‌کنند. شاید به ندرت بتوان چنین جزئیاتی را در سیستم بینایی، شنیداری و تولید صدای دیگر پرنده‌ها دید.

در کنار این ویژگی شگفت‌انگیز طوطی ملنگو، باید این نکته را هم در نظر بگیرید که ملنگو از جمله پرنده‌هایی است که سروصدای زیادی تولید می‌کند. معمولا وقتی تربیت و یادگیری او در تقلید صدا و حرف زدن کامل شد، مدت زیادی را به صحبت کردن می‌گذراند. درنتیجه، به راحتی می‌توان گفت که این پرنده یک حیوان خانگی پرسروصداست! نگهداری از آن نیاز به علاقه و صبوری زیادی دارد.

نگهداری از طوطی ملنگو

نگهداری از طوطی ملنگو مانند نگهداری از هر پرنده و حیوان دیگری بسیار سخت و پرجزئیات است. گمان نکنید که صرفا به خاطر اینکه این حیوانات تفاوت‌های فاحش و غیرقابل مقایسه‌ای با انسان‌ها دارند، نگهداری از آن‌ها نیز آسان است. در این بخش از مقاله پتسی، کلیدی‌ترین مراحل نگهداری از ملنگو را همراه شما مرور  می‌کنیم.

توجه و اختصاص وقت: طوطی‌های سبز ملنگو از جمله طوطی‌های بسیار محبوب هستند. برای اینکه همیشه شاد و سرحال بمانند باید توجه زیادی به آن‌ها بکنید و مدت‌زمان مشخصی در طول روز آن‌ها را از قفس بیرون بیاورید. این کار کمک می‌کند تا اجتماعی‌تر شوند و بهتر و سریع‌تر با شما و خانواده‌تان ارتباط بگیرند.

مراقبت از طوطی ملنگو هنگام پرواز: گونه ملنگو هندی قابلیت پرواز دارد و حتی می‌تواند بعد از چیدن پرهایش هم پرواز کند. پس اگر صاحب یک طوطی ملنگو هندی هستید، حتماً به این موضوع توجه کنید و مراقب باشید تا از دستتان فرار نکند. البته، به این معنی نیست که به این پرنده اجازه پرواز ندهید. بلکه، ملنگوها نیاز دارند ساعتی از طول روز را پرواز کنند. تنها نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید فراهم کردن محیطی باز، امن و آسوده برای پرواز این پرنده‌هاست. حتما در قفس طوطی ملنگو خود را روزانه باز کنید و به او اجازه پرواز در خانه را دهید.

بازی با طوطی ملنگو: ملنگو عاشق بازی کردن است و می‌توانید برای سرگرم‌ کردن او اسباب‌بازی‌های کوچک و مخصوصی در قفسه‌اش بگذارید. اسباب‌بازی‌های جویدنی از جنس چوب برای این طوطی‌ها بسیار جذاب است. همچنین، بازی‌های معمایی و فکری هم توجه طوطی ملنگو را جلب می‌کند. اگر می‌خواهید طوطی‌تان به وسایل خانه آسیب نزند، بهترین راه تهیه اسباب‌بازی برای اوست.

غذای مناسب طوطی: تغذیه مناسب برای طوطی ملنگو شامل مجموعه‌ای از دانه‌ها، تخمه، آجیل، میوه‌ها و سبزیجات می‌شود. گاهی می‌توانید لوبیا پخته، برنج و کمی مرغ پخته را به این غذا اضافه کنید. همچنین، بهتر است از خوردن موادی مانند شکلات، پیاز، سیر، انگور و آووکادو به طوطی‌تان خودداری کنید، زیرا ممکن است برایشان مضر باشد.

 رژیم غذایی طوطی‌های ملنگو ابتدا دانه‌ها و غلات است که این پرنده را به یک دانه‌خوار تبدیل می‌کند. حدود ۸۰ درصد از رژیم غذایی این پرنده مبتنی بر دانه است. این طوطی حشرات، میوه‌ها و شهد نیز می‌خورد. چندین نوع از گونه‌های ملنگو شکارچی هم هستند که معمولاً تخم‌ها را هدف قرار می‌دهند.

 قفس مناسب برای نگهداری طوطی ملنگو

شاید در ظاهر طوطی‌های ملنگو جثه‌ای متوسط یا حتی کوچک داشته باشند، اما به‌ خاطر دم بلندی که دارند، باید در یک محیط مناسب زندگی کنند. اندازه قفس برای این گونه از پرنده‌های خانگی باید به حدی بزرگ باشد که بتواند به‌ راحتی در آن جست‌وخیز و با اسباب‌بازی‌هایش بازی کنند. (مقاله مرتبط: انتخاب قفس پرنده)

همچنین، توصیه می‌شود برای اینکه تبدیل به پرنده‌ای پرخاشگر و گوشه‌گیر نشود، آن را در محیطی قرار دهید که بتواند اعضای خانواده را ببیند و احساس تنهایی نداشته باشد.

بیماری‌ها و عوامل مرگ طوطی ملنگو

معمولاً این پرندگان زیبا و محبوب زندگی سالمی دارند و بیماری رایج و قابل‌توجهی سلامت آنها را به خطر نمی‌اندازد. بااین‌حال طوطی ملنگو اغلب به انگلی به نام سارکوسیس‌تیس که یک تک یاخته است آلوده می‌شود. ناقلین رایج این گونه انگلی مگس و سوسک هستند. ابتلا به این انگل در طوطی ملنگو می‌تواند منجر به مرگ آن شود.

برخی از دیگر بیماری‌هایی رایج در گونه ملنگو عبارت است از:

• عفونت قارچی و باکتریایی
• پولیوماویروس
• پسیتاکوز یا ذات‌الریه
• افسردگی و مشکلات اختلالات رفتاری (مثل پرکنی خودخواسته)

برای درمان هر یک از بیماری‌های طوطی ملنگو در اسرع وقت به دامپزشک مزاجعه کنید.

تولید مثل طوطی ملنگو

طوطی سبز ملنگو معمولاً تک‌همسری است و تولیدمثل فصلی دارد. یعنی یک ماده وجود دارد که با یک نر جفت می‌شود. در این گونه، ماده در واقع نر را جذب و جفت‌گیری را آغاز می‌کند. طوطی ملنگو این کار را با مالش مکرر سر خود به سر نر انجام می‌دهد. پس از این، فرایند جفت‌گیری تنها برای چند دقیقه طول می‌کشد. بعد از تخم‌ریزی ملنگو، اندام‌های تولیدمثل طوطی ماده کوچک شده و تا فصل آمیزش مجدد به حالت اولیه خود برمی‌گردد.

ملنگو یک پرورش‌دهنده فصلی است که در ماه‌های سرد آذر و دی تولیدمثل می‌کند. این طوطی‌ها تخم‌زا هستند و در بهمن و اسفند تخم می‌گذارند. دستگاه تولیدمثل این پرنده ایتروپاروس (iteroparous) است. یعنی در هر بار جفت‌گیری و تولیدمثل، جوجه‌های زیادی متولد می‌شوند. در هنگام جوجه‌ریزی، بچه‌ها آلتری هستند، به این معنی که نسبتاً رشدنیافته‌اند و نیاز به مراقبت از والدین خود دارند.

مراقبت از جوجه طوطی‌های ملنگو

پس از گذاشتن تخم‌ها، حدود سه هفته طوطی مادر از تخم‌ها مراقبت می‌کند تا به رشد کامل رسیده و بتوانند از تخم‌ها خارج شوند. خوشبختانه، این روش باروری در طوطی‌های ملنگو موفقیت زیادی دارد و به نوبه خود منجر به تولد جوجه طوطی‌های سالم و بالغی می‌شود.

همانطور که اشاره کردیم این طوطی در بدو تولد آلتریسیته است. آلتریسیته بودن پرندگان به این معناست که نسبتاً رشدنیافته است و برای تغذیه و محافظت کاملاً به مادر خود وابسته است. هنگامی که این پرندگان به سن دو سالگی می‌رسند، مستقل در نظر گرفته می‌شوند. طوطی‌های نر و ماده، هر دو در سن سه سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. یکی از مشهودترین نشانه‌های بلوغ در طوطی‌های نر ملنگو پیداشدن طوقه رنگی دور گردن آن‌هاست.

طوطی‌های نر و ماده طوق صورتی در طول سال می‌توانند از اقامتگاه مشترک استفاده کنند و هم‌زیستی بدون مشکلی داشته باشند. البته این نکته را هم در نظر داشته باشید که تعداد طوطی‌های آزاد و شرایط زندگی آن‌ها در فصل بهار متفاوت خواهد شد. زیرا در این زمان طوطی‌های ملنگو ماده در لانه می‌مانند و طوطی‌های نر همچنان و بدون محدودیت در فضای آزاد و شرایط قبلی زندگی خود می‌مانند.

ویژگی لانه مناسب برای طوطی ملنگو

لانه‌هایی که ملنگوها در آن‌ها زندگی می‌کنند و برای تولید مثلشان مناسب است. به طور متوسط ۶۴۰.۸۰ سانتی‌متر از زمین و حدود ۳۷.۸ سانتی‌متر عمق دارند. این لانه‌ها باید به اندازه کافی عمیق باشند که تا هفت تخم را در خود جای دهند.

ویژگی قابل‌توجه طوطی ملنگو این است که هر دو جفت به جوجه‌های خود کمک می‌کنند و مراقب آن‌ها هستند. همچنین، هنگامی که پرندگان جفت می‌شوند، هر دو به لانه‌سازی کمک می‌کنند. هم مادر و هم پدر در غذادادن به بچه‌ها و دفاع از لانه آن‌ها تا زمانی که پرندگان جوان به سن استقلال برسند شرکت می‌کنند.

تفاوت طوطی ملنگو و شاه طوطی

طوطی ملنگو (نام علمی: Psittacula krameri) که با نام‌های دیگری چون طوطی سبز، طوطی طوق صورتی و طوطی کوچک اسکندر شناخته می‌شود، شباهت زیادی به شاه طوطی دارد. این در حالی است که تفاوت‌های میان این دو طوطی، باعث شده تا بتوان به طور کلی دو گونه مختلف برای آن‌ها در نظر گرفت. درواقع، تفاوت‌های رفتاری و ظاهری این دو طوطی مهم‌ترین نکته برای تمایز این دو است.

ظاهر شاه طوطی کمی بزرگ‌تر از طوطی ملنگو است. همین موضوع باعث شده تا به شاه طوطی، طوطی بزرگ اسکند و به طوطی ملنگو، طوطی کوچک اسکندر بگویند. همچنین، شاه طوطی نر به جای اینکه مثل طوطی ملنگو روی گردنش طوق رنگی باشد، قسمتی از بال این طوطی قرمز رنگ است.

علاوه بر ظاهر این دو طوطی، تفاوت‌های رفتاری آن‌ها هم قابل توجه است. شاهی طوطی کمی آرام‌تر و خجالتی‌تر است و به محیط آرام و ساکت نیاز دارد. در عوض، طوطی ملنگو بسیار اجتماعی است و اتفاقا ترجیح می‌دهد در محیط‌های شلوغ و پرسروصدا زندگی کند. هر دو پرنده عادت ناگهان جیغ‌ زدن دارند، اما صدای جیغ شاه‌ طوطی بسیار بلند‌تر از ملنگو است و ممکن است حتی افراد خارج از خانه هم صدای شاه طوطی را بشنوند!

توانایی صحبت و تقلید صدای ملنگو و شاه‌ طوطی هم از دیگر تفاوت‌های بارز این دو است. اگر چه هر دو آن‌ها توانایی و تمایل به تقلید صدا دارند، اما طوطی ملنگو استعداد بیشتری در صحبت‌کردن و تقلید صدا دارد.

جمع‌بندی

طوطی ملنگو یکی از محبوب‌ترین طوطی‌هایی است که بین پرندگان خانگی مورد استقبال قرار می‌گیرد. توانایی حرف‌زدن و تقلید صدای این پرنده در کنار زیبایی‌های ظاهری‌اش باعث شده تا افراد زیادی تمایل داشته باشند این طوطی در خانه خود نگهداری کنند.شرایط نگهداری از ملنگو برعکس پرندگان دیگر سخت و پیچیده نیست، اما مراقبت و توجه یکی از اصلی‌ترین اصول نگهداری از آن است.

اگر شما هم صاحب یک طوطی ملنگو خوش‌رنگ و دوست‌داشتنی در خانه‌تان هستید و او اکنون تبدیل به یکی از اعضای خانواده‌تان شده است، به‌ خوبی می‌توانید این موضوع را تأیید کنید.

سوالات متداول

1. آیا طوطی ملنگو می‌تواند صداهای انسانی را تقلید کند؟
   بله، طوطی ملنگو به دلیل هوشمندی خود می‌تواند صداهای انسانی و دیگر صداها را به‌راحتی تقلید کند.

2. آیا طوطی ملنگو به‌ عنوان حیوان خانگی مناسب است؟
   بله، به دلیل اندازه کوچک و نیاز کم به فضا، طوطی ملنگو به‌عنوان یک حیوان خانگی مناسب در نظر گرفته می‌شود.

3. چگونه می‌توانم از سلامت طوطی ملنگو خود و شرایط نگهداری آن مطمئن باشم؟
   داشتن محیط مناسب (شامل قفس و محیط زندگی تمیز) بازی‌های مناسب، توجه به نیازهای غذا و رفتاری و مراقبتی طوطی از جمله مهم‌ترین کارهایی است که به پرنده شما کمک می‌کند تا سالم و شاد باشد.