طوطی زیبا و سبزرنگ گرینچیک یکی از پرندگانی است که به‌ تازگی طرفداران زیادی پیدا کرده است. این طوطی خوش‌رنگ می‌تواند انتخابی مناسب برای حیوان خانگی باشد. اگر قصد نگهداری از طوطی گرینچیک را دارید بهتر است با رفتارها، شرایط نگهداری، تغذیه، نحوه تولیدمثل و بیماری‌ها او آشنا شوید. برای آشنایی با شرایط نگهداری از طوطی گرینچیک با این مقاله از پتسی همراه باشید.

طوطی گرینچیک
خاستگاه	آمریکای مرکزی و جنوبی
پراکندگی	جنگل‌های برزیل، پاراگوئه، بولیوی و آرژانتین
گونه‌ها	مولینا، رستریکتا، استرالیایی، فلاوپترا، فوئنیکورا و هیپوکسانتا
طول	۲۶ سانتی‌‌متر
وزن	بین ۶۰ تا ۸۰ گرم
طول عمر	در طبیعت حدود ۱۵ سال و در قفس بین ۲۵ تا ۳۰ سال
غذا	دانه‌ها، میوه و سبزی‌ها و به‌ ندرت حشرات
رژیم مناسب	شامل ۷۰٪ دانه، ۲۰٪ میوه و سبزی و ۱۰٪ مکمل‌ها
تشویقی	بادام‌زمینی، شاهدانه و تخمه آفتاب‌گردان مغز شده
غذاهای سمی	آووکادو، کافئین، شکلات، شکر و دانه‌های میوه
ابعاد قفس	۶۱*۶۱*۵/۹۱ سانتی‌متر
دمای قفس	بین ۱۸ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد
بیماری‌های شایع	پرکنی عصبی/ بیماری منقار و پر/ عفونت‌های باکتریایی/ پسیتاکوز/ انحراف منقار/ آسپرژیلوزیس/ بزرگ شدن و اتساع چینه‌دان/ زخم و سوراخ شدن چینه‌دان

خاستگاه طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است. این طوطی سخنگو بیشتر در جنگل‌های برزیل، پاراگوئه، بولیوی و آرژانتین دیده می‌شود. این پرنده در طبیعت در دسته‌های ۱۰ تا ۲۰ تایی روی درختان و محیط‌های سرشار از غذا زندگی می‌کند. زندگی در میان جنگل و درخت‌ها باعث می‌شود تا این پرنده زیبا از دیدرس شکارچیان دور بماند و احتمال مرگ او نیز کاهش ‌یابد. گرینچیک با توجه به محل زندگی و ترکیب ژنتیکی به 6 دسته مولینا، رستریکتا، استرالیایی، فلاوپترا، فوئنیکورا و هیپوکسانتا تقسیم می‌شود.

مشخصات رفتاری طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک بسیار باهوش، زیبا، بازیگوش و بااستعداد است. این طوطی پس از تکرار و تمرین می‌تواند اصواتی را تولید کرده و تعداد محدودی کلمه را ادا کند. این پرنده نمی‌تواند به‌ راحتی صحبت کند و نسبت به سایر طوطی‌ها خجالتی و کم‌حرف است. همان‌طور که خواندید این پرنده نسبت به سایر طوطی‌ها ساکت است، اما بازهم ممکن است باعث آزار همسایه‌ها شود و مناسب آپارتمان نباشد.

گرینچیک بسیار جسور و شجاع است. اگر به‌ خوبی اجتماعی شده باشد از سایر افراد و حیوانات نمی‌ترسد. معمولاً این طوطی با تمامی افراد خانواده به‌ خوبی ارتباط برقرار می‌کند. انواع طوطی گرینچیک واکنش متفاوتی نسبت به نوازش شدن دارند. برخی از نوازش استقبال می‌کنند، اما برخی از طوطی‌ها از لمس شدن لذت نمی‌‌برند. اگر طوطی از اتفاق‌های اطرافش بترسد محتاط می‌شود و از شجاعت آن کاسته می‌شود. این طوطی عاشق معلق و آویزان شدن است و با اینکه شخصیتی مهربان دارد، اگر عصبانی شود گاز می‌گیرد. (مقاله مرتبط: گاز گرفتن طوطی)

مشخصات ظاهری طوطی گرینچیک

رنگ این طوطی اغلب سبز و تاج آن طوسی، قهوه‌‌ای و سیاه است. دور چشم و گردن حلقه‌‌های سفید وجود دارد. گونه‌‌های این طوطی سبز، پرهای زیرین آبی، دم قهوه‌‌ای، شکم قرمز و منقار کوچک آن خاکستری است. طوطی گرینچیک به دلیل جفت‌‌گیری با سایر پرندگان و تغییر ژنتیک از طریق پرورش‌‌دهندگان به رنگ‌‌های گوناگونی درآمده است. انواع رنگ‌های گرینچیک عبارتند از:

• فیروزه‌‌ای: گرینچیک فیروزه‌‌ای دارای پرهای سبز و سبز آبی است. پرهای سینه و دم خاکستری دارد. اگر پرهای انتهای دم کوتاه نشود، رنگین‌کمانی می‌شوند.
• دارچینی: گرینچیک دارچینی دارای پرهای سبز روشن است. سر این طوطی برنزه و پرهای دم قهوه‌‌ای روشن هستند.
• زرد: گرینچیک‌‌های زرد دارای پرهای زرد در قسمت سینه و زیر بال‌ها است. قسمت‌های زرد تا حد زیادی پرهای سبز را می‌پوشانند.
• آناناسی: طوطی گرینچیک آناناسی ترکیبی از نژاد زرد و دارچینی است. همچنین، پرهای سینه روشن و سر طوطی برنزه است. پرهای بدن سبز روشن و پرهای دم زرد هستند.
• قرمز: گرینچیک قرمز از گونه‌های کمیاب است. پرهای انتهایی این نژاد قرمزرنگ هستند.

گرینچیک جز کوچک‌‌ترین طوطی‌‌ها بوده و طول آن حدود ۲۶ سانتی‌‌متر و وزن آن بین ۶۰ تا ۸۰ گرم است. طول عمر طوطی گرینچیک در طبیعت حدود ۱۵ سال و در قفس بین ۲۵ تا ۳۰ سال است.

تشخیص نر و ماده گرینچیک

معمولاً ظاهر طوطی‌‌های نر و ماده گرینچیک با یکدیگر یکسان است و از طریق چهره نمی‌‌توان جنسیت آن را تشخیص داد. گاهی پاهای طوطی نر خاکستری و طوطی ماده صورتی است، اما بازهم معیار دقیقی برای تعیین جنسیت نیست. برای تعیین جنسیت طوطی گرینچیک باید توسط دام‌پزشک تست دی ان ای گرفته شود.

تغذیه طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک در طبیعت از دانه‌ها، میوه و سبزی‌ها و به‌ ندرت حشرات تغذیه می‌کند. طوطی در قفس هم می‌تواند تغذیه مشابهی داشته باشد. همواره باید غذای مناسب و آب تازه و تمیز در اختیار طوطی قرار بگرید. به‌ طور کلی، توصیه می‌شود غذای طوطی شامل ۷۰٪ دانه، ۲۰٪ میوه و سبزی و ۱۰٪ مکمل‌ها باشد. برای تامین نیازهای او می‌توانید از پلت طوطی هم استفاده کنید. در ادامه با دانه و میوه‌های مناسب برای غذای طوطی گرینچیک آشنا می‌شوید.

دانه: از دانه‌های کتان و ارزن می‌توانید برای تغذیه این پرنده استفاده کنید. دانه کتان چربی زیادی دارد و توصیه می‌شود که بیشتر از ارزن استفاده شود. همچنین، می‌توانید از بادام‌زمینی، شاهدانه و تخمه آفتاب‌گردان مغز شده به‌ عنوان تشویقی طوطی استفاده کنید. فراموش نکنید که استفاده بیش‌ازحد از تشویقی‌ها موجب چاقی و کبد چرب طوطی می‌شود.

میوه و سبزی‌: طوطی گرینچیک دوست‌دار میوه تازه و آبدار است. برای غذا دادن به این پرنده می‌توانید از سیب، گیلاس، توت‌فرنگی، موز، پرتقال، انگور، کشمش و گلابی استفاده کنید. همچنین، برای تغییر تغذیه پرنده خانگی خود می‌توانید از سبزی‌های کدو، کدو، هویج، چغندر، نخود، لوبیا، کرفس، ذرت، کلم بروکلی، سیب‌زمینی، اسفناج و… استفاده کنید.

آووکادو، کافئین، شکلات، شکر و دانه‌های میوه جز غذاهای سمی برای طوطی گرینچیک هستند.

بهداشت طوطی گرینچیک

این پرنده زیبا علاقه بسیار زیادی به حمام کردن دارد. طوطی گرینچیک را می‌توانید یک روز در میان حمام کنید. برای حمام کردن طوطی بهتر است یک وان کم‌عمق در قفس او قرار دهید تا خودش پرهایش را تمیز کند. گاهی اوقات طوطی‌ها مایل نیستند که در وان حمام کنند. در این صورت باید آب را به پرهای طوطی اسپری کنید. حین حمام با اسپری مراقب باشید که به سر طوطی آب نپاشید. بهتر است حمام کردن در روز باشد. هنگام حمام کردن طوطی گرینچیک دمای آب را چک کنید. آب نباید داغ یا سرد باشد و پس از حمام با استفاده از یک حوله پرهای طوطی را خشک کنید.

برای خشک‌کردن پرها هرگز از سشوار استفاده نکنید، زیرا باعث سوختن و حتی مرگ طوطی می‌شود.

پرها و ناخن‌های طوطی باید به‌ طور منظم کوتاه شوند. کوتاه کردن ناخن در خانه امکان‌پذیر است، اما توصیه می‌شود کوتاه کردن پرها را به آرایشگاه بسپارید. گاهی پرنده‌ها پس از کوتاه کردن پر با فردی که پرهایش را کوتاه کرده بدرفتاری می‌کنند. به همین دلیل بهتر است صاحب طوطی پرهایش را کوتاه نکند. کوتاه کردن به‌ موقع پرها مانع از فرار و آسیب دیدن طوطی می‌شود.

نگهداری طوطی گرینچیک

برای تهیه قفس حتماً به ابعاد آن توجه کنید. قفس طوطی گرینچیک باید در ابعاد ۶۱*۶۱*۵/۹۱ سانتی‌متر مکعب و فاصله بین میله‌های قفس حداکثر ۹/۱ سانتی‌متر باشد. بهتر است میله‌های قفس فلزی و بدون رنگ باشند تا موجب حساسیت طوطی نشود. قفس باید نور کافی داشته باشد و در معرض باد شدید قرار نگیرد. بهتر است دمای قفس طوطی بین ۱۸ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد باشد. قفس طوطی باید جایی دور از دسترس سایر حیوانات خانگی و در معرض توجه اعضای خانواده قرار بگیرد. همچنین توصیه می‌شود هنگام خواب پارچه‌ای را روی قفس بکشید تا طوطی راحت‌تر استراحت کند. (مقاله مرتبط: انتخاب قفس پرنده)

پرندگان در طبیعت پرواز می‌کنند، اما در قفس این امکان وجود ندارد. توصیه می‌شود پرنده روزانه 2 ساعت از قفس خارج شود و بتواند آزادانه پرواز کند. همچنین، می‌توانید از انواع اسباب‌بازی‌های طوطی برای تخلیه انرژی او استفاده کنید. همچنین، گذاشتن یک نیمکت در قفس برای پرنده ضروری است. نیمکت طوطی گرینچیک باید چوبی و طول آن 23 سانتی‌متر و قطر آن 3/1 سانتی‌متر باشد. هرگز آب و غذای پرنده را زیر نیمکت قرار ندهید تا فضولات پرنده داخل آب نریزد. (مقاله مرتبط: آب خوردن پرندگان)

تولیدمثل طوطی گرینچیک

تشخیص طوطی گرینچیک نر از ماده کمی دشوار است و معمولاً به‌واسطه آزمایش DNA مشخص می‌شود. توصیه می‌شود قبل از اقدام برای تولیدمثل از جنسیت طوطی‌ها مطمئن شوید. دوره تولیدمثل طوطی گرینچیک از اواخر مرداد شروع می‌شود و اوایل آبان به اتمام می‌رسد. طوطی گرینچیک در هر تولیدمثل 4 تا 6 تخم می‌گذارد. پس از تخم‌گذاری طوطی نر و ماده روی تخم‌ها می‌خوابند تا گرم شود. معمولاً طوطی ماده روی تخم می‌نشیند و طوطی نر از او مراقبت می‌کند.

 پس از 22 الی 24 روز جوجه از تخم خارج می‌شود. جوجه گرینچیک از 50 روزگی پر درمی‌آورد و در 55 الی ۷۵ روزگی می‌تواند مستقل شود. اولین پر ریزی در 8 ماهگی اتفاق می‌افتد. معمولاً جوجه‌ها پس از یک سال به بلوغ می‌رسند. در برخی موارد بلوغ در 18 ماهگی نیز مشاهده شده است. توصیه می‌شود پرنده قبل از یک‌سالگی وارد دوره تولیدمثل نشود. آموزش حرف زدن به طوطی را می‌توان از 3 ماهگی شروع کنید.

بیماری‌های طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک نیز مانند سایر حیوانات در معرض ابتلا به بیماری‌ها قرار دارد که با مراجعه منظم به دام‌پزشک می‌توان از بروز و پیشروی آن‌ها جلوگیری کنید. پرهای نامرتب، خس‌خس کردن، اسهال، استفراغ، ترشحات چشمی و بی‌حالی پرنده از علائم بیماری‌ها است. هنگام مشاهده هر یک از این علائم باید به دام‌پزشک مراجعه کنید. بیماری‌های شایع طوطی گرینچیک عبارت‌اند از:

• پرکنی عصبی
• بیماری منقار و پر
• عفونت‌های باکتریایی
• پسیتاکوز
• انحراف منقار
• آسپرژیلوزیس
• بزرگ شدن و اتساع چینه‌دان
• زخم و سوراخ شدن چینه‌دان

نتیجه‌گیری

طوطی گرینچیک امروزه از محبوبیت بالایی برخوردار است. این طوطی زیبا در عین سخنگو بودن، سروصدای زیادی ندارد و انتخاب خوبی برای افراد تازه‌کار است. این طوطی از طول عمر بالایی برخوردار است. در صورتی‌ که طوطی سبک زندگی مناسبی داشته باشد و غذای سالم‌تری بخورد، طول عمر بیشتری خواهد داشت. برای افزایش طول عمر طوطی باید وضعیت سلامت آن به‌ طور منظم بررسی شود. همچنین، توصیه می‌شود قبل از به سرپرستی گرفتن طوطی، کارت سلامت او بررسی شود.

سوالات متداول

1. گرینچیک چه رنگ‌هایی دارد؟
   این پرنده به رنگ‌های سبز، فیروزه‌ای، دارچینی، زرد و قرمز دیده می‌شود.
2. طول عمر طوطی گرینچیک چقدر است؟
   این طوطی در طبیعت 15 و در قفس 25 تا 30 سال عمر می‌کند.
3. غذای مناسب طوطی گرینچیک چیست؟
   گرینچیک می‌تواند دانه ارزن و کتان، میوه و سبزی بخورد.
4. تولیدمثل طوطی گرینچیک چند روز طول می‌کشد؟
   پرنده نر و ماده باید 22 تا 24 روز روی تخم بنشینند.